प्रतिनिधी / सिंधुदुर्ग
‘वाहनांखाली चिरडलेल्या माणसांचे शव निपचित पडून असतात रस्त्यावर
सोपस्कार पूर्ण होण्याची वाट बघत
ही आठवणही ओलांडू देत नाही मला रस्ता’
कवी मोहन कुंभार यांच्या या काव्यपंक्ती सादर झाल्या आणि आजच्या वर्दळीच्या जगण्याच्या घुसमटच चिंतन उपस्थित रसिकांना अंतर्मुख करून गेलं. निमित्त होते ते ज्येष्ठ कवी नारायण लाळे यांच्या अध्यक्षतेखाली कणकवली येथे सादर झालेल्या आवानओल प्रतिष्ठानच्या खुल्या कविसंमेलनाचे!
आवानओल प्रतिष्ठानच्या दहाव्या कविवर्य वसंत सावंत उगवाई काव्योत्सव कविसंमेलन गोवा- रत्नागिरी-सिंधुदुर्गच्या विविध भागातून आलेल्या कवींच्या कविता सादरीकरणातून रंगतदार झाले. यावेळी कविसंमेलनाचे अध्यक्ष श्री लाळे यांच्याबरोबरच प्रा.शोभा नाईक, प्रतिष्ठानचे अध्यक्ष अजय कांडर, राजेश कदम, विनायक साबळे, अच्युत देसाई, कल्पना मलये, मोहन कुंभार, किशोर कदम, सत्यवान साटम आदी संस्था पदाधिकारी उपस्थित होते.
राजेश कदम यांनी अर्थवाही भाववाही सूत्रसंचालन केलेल्या या संमेलनात कवयित्रींचा सहभाग मोठ्या प्रमाणात होता. यावेळी मेघना सावंत यांनी ‘अमानुष परंपरा मोडणाऱ्या तिला पापणी समजणाऱ्यांशी संवाद साधंतेय ती’ अशी स्त्रीच्या आजच्या मानसिकतेची आणि समंजपणाची मानसिकता नेमकेपणाने आपल्या कवितेतून मांडली. तर दीपक प्रभू यांनी ‘काय दाटले आज अचानक नयनातून पाणी आनंदाने नाहु घालते लहरी मधून कोणी’ अशा हलक्या फुलक्या ओळी सादर करून गंभीर झालेले वातावरण हलके केले. मात्र त्यानंतर कवयित्री नीलम यादव यांनी ‘वितभर पोटाच्या भुकेपेक्षाही मोठी वाटते इथल्या रस्त्यांची लांबी रुंदी आणि जिवंत माणसांच्या दुःखापेक्षाही मोठी करताय ते निर्जीव पुतळ्यांची उंची’ अशा काव्यपंक्ती सादर करून आजच्या राजकीय व्यवस्थेवर ओरखडेच ओढले. हाच सार्वजनिक वेदनेचा धागा मग कल्पना मलये यांच्याही कवितेतून धीर गंभीरपणे उमटत गेले. तर पराग मुंडले यांनी आपल्या कवितेतून ‘मिट्ट काळोखी रात्र खुशाल सर्वत्र पसरू दे फाकणाऱ्या दिशा दाही वहिवाट तिची मोडू दे’ अशी परंपरा मोडण्याची प्रेमळ साद घातली.कविसंमेलनात डॉ. अनिल धाकू कांबळी, नामदेव गवळी, अनिल साबळे, उज्वला धानजी, उदय सरपे, सिद्धेश खटावकर, बबन हिवाळेकर, मधुकर मातोंडकर, दीपक तळवडेकर, सुजाता टिकले, सुचिता गायकवाड, सुरेश कुराडे, मनीषा पाटील, राजेंद्र गोसावी, आकांक्षा कांडर आदींनी आपल्या दमदार कविता सादर केल्या.
यावेळी बोलताना संमेलनाचे अध्यक्ष लाळे म्हणाले, चांगल्या कवितेचा शोध घेण्यासाठी कवींनी थोडा संयम बाळगणे गरजेचे असते. एखादी कविता लिहून झाली की लिहिलेल्या कवितेचेही चिंतन होत राहिलं पाहिजे. कविता लिहिल्यालिहिल्या ती प्रसिद्धीला पाठविणे चुकीचे. वाचन महत्त्वाचं असतं परंतु कवितेची चर्चा आपल्या समकालीन मित्रांबरोबर सतत करत राहिला पाहिजे. आवानओलचा हा उपक्रम नव्या कवींना प्रेरणा देणारा असून मोठ्या प्रमाणात सहभागी झालेल्या या कवींच्या सहभागातून त्याची प्रचिती येत आहे.
